Pierwsza z nich znajduje się na stacji - oryginalny Miś Paddington, zaprojektowany przez autora opowiadań o Paddingtonie, pana Michaela Bonda.
Druga znajduje się na skwerze Norfolk Gardens - Paddingtonscape.
Kolejny miś na naszej trasie to kolorowy Futuristic Robot Bear. Ta statuetka była dla mnie zaskoczeniem - na zdjęciu nie zachwyca, na żywo jest naprawdę wesoła i pełna uroku.
Miś misiem, ale Gagatki ciągnęło do fontanny, w której koniecznie chcieli się wykąpać. V nawet zdołał zmoczyć prawie całe spodnie. Nieważne, że jest późna jesień. Trzeba też było przystanąć przy kaczkach i niemal każdej łodzi zacumowanej w kanale.
Następny miś - Bearing Up - również był dla nas miłym zaskoczeniem. Na zdjęciach widać, że jest po prostu niebieski. To, czego nie widać, to to, że pokryty jest czymś weluropodonym, dzięki czemu jest bardzo miękki, wręcz aksamitny w dotyku.
Za rogiem czekał kolejny miś - Brick Bear.
Koło misia trzeba było przejść na drugą stronę kanału, niemal wprost na wyjście z metra linii Hammersmith & City. Obok wejścia stoi kolejny miś - The Mayor of Paddington oraz...
...wodna księgarnia, czyli boat bookshop, na której dodatkowo odbywał się mini-koncert na trąbce. Niezwykle klimatyczne miejsce - zmierzch, światła ulicznych latarni, łodzie na kanale, smród palonego (na łodziach) węgla i spokojny jazz w uszach!
Na pobliskim placu Sheldon Square odnaleźliśmy ostatniego tego dnia misia - Texting Paddington. Na co dzień można (chyba...) do niego podejść, ale trafiliśmy na instalację choinki i miś stał odgrodzony (ku rozpaczy N).
Na koniec spaceru udaliśmy się do Małej Wenecji. Tam, w Rembrandt Gardens, stoi jeszcze jedna statuetka, na którą się nastawialiśmy. Niestety wyszliśmy z domu dość późno, a i straciliśmy całą masę czasu w restauracji podczas obiadu. W rezultacie odnalezienie statuetki oraz zaplanowany na ten dzień rejs wodnym tramwajem musieliśmy przełożyć na kiedy indziej.
